ครั้งแรกที่ผมเดินออกจากรั้วมหาวิทยาลัยพร้อมกับกระเป๋าใบเล็กๆ หนึ่งใบที่บรรจุวิชาความรู้ที่ได้เรียนมา เพื่อก้าวเข้าสู่โลกใบใหม่ใบใหญ่กว่าเดิมและเป็นโลกที่เต็มไปด้วยการแข่งขันในทุกมิตินั้น ผมได้เข้าไปคลุกคลีอยู่ในสายงานด้านการตลาดมาโดยตลอด ซึ่งเป็นสายอาชีพที่จัดว่ามีการแข่งขันกันอย่างดุเดือดในทุกระดับการทำงาน เนื่องจากการตลาดนั้นถือเป็นหัวใจสำคัญที่ขับเคลื่อนรายได้ของกิจการ ดังนั้น ผู้บริหารส่วนใหญ่มักให้ความสำคัญและคาดหวังผลลัพธ์จากแผนกนี้มากเป็นพิเศษ
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานั้น sense of marketing จึงฝังอยู่ในสายเลือดของผมอย่างที่ผมเองก็ไม่ทันรู้ตัว และมันทำให้ผมกลายเป็นคนที่กระหายความสำเร็จผ่านยอดขายในช่วงหนึ่งของชีวิตการเป็นนักการตลาดของผม ผมไม่เคยคิดเลยว่าการทำแคมเปญการตลาดต่างๆ นั้นมันจะทำให้ฝ่ายอื่นที่เกี่ยวข้องทำงานยากขึ้นเพียงใด ในตอนนั้นผมสนใจเพียงว่ายอดขายต้องสูงเท่าที่ผมและทีมจะทำได้ และต้องอยู่ภายใต้งบประมาณที่ผู้บริหารกำหนด เท่านี้ KPI ของทีมผมก็จะสวยงามกว่าทีมอื่นแล้ว ผมใช้ชีวิตนักการตลาดแบบนี้มาจนถึงตำแหน่ง Brand Manager (ผู้จัดการผลิตภัณฑ์) ซึ่งไม่ได้รับผิดชอบเพียงแค่ยอดขายของผลิตภัณฑ์เท่านั้น แต่มันต้องรับผิดชอบเส้นทางผลิตกภัณฑ์ทั้งระบบตั้งแต่ต้นน้ำยันปลายน้ำ และมันทำให้เกิดจุดเปลี่ยนในชีวิตของผมอย่างมหาศาลเมื่อผมกลายมาเป็น “ผู้ประกอบการ” เสียเองในช่วงเวลาต่อมา
ในช่วงเริ่มต้นของการทำธุรกิจนั้นมันแตกต่างจากตอนเป็นผู้จัดการผลิตภัณฑ์อย่างมาก เนื่องจากตอนนี้ผมต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง ไม่มีลูกน้อง ไม่มีฝ่ายบัญชี ไม่มีฝ่ายจัดซื้อ ไม่มีฝ่ายบุคคล และไม่มีผู้ช่วยเหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว ผมเหนื่อยเหลือเกินในช่วงเวลานั้นและมันทำให้ผมเข้าใจหัวอกของฝ่ายบัญชีมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า เพราะบัญชีคือไม้สุดท้ายของทุกกิจกรรมในกิจการ ที่ต้องอาศัยความถูกต้องทั้งเอกสารและประเด็นทางภาษีที่เกี่ยวข้อง ไหนจะเรื่องการแจ้งเตือนถึงสัญญาณการขาดสภาพคล่องในกิจการจากสาเหตุต่างๆ อีก โดยผมต้องจัดการเรื่องทั้งหมดข้างต้นนี้ด้วยตัวเองและมันยุ่งยากมาก จึงเป็นจุดเปลี่ยนหนึ่งที่ทำให้ผมได้ตัดสินใจมาเรียนต่อที่ คณะบัญชี มหาวิทยาลัยศรีปทุม (SPU) เพื่อต่อยอดธุรกิจ
ผมได้ความรู้หลายแขนงวิชาจากการเรียนบัญชีที่ SPU ที่สามารถนำมาปรับใช้ในกิจการของผมให้สะดวกและมีมาตรฐานมากขึ้นกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด เช่น การปรับปรุงระบบบัญชีให้สอดคล้องกับลักษณะธุรกิจต่างๆ ของผม การกำหนดการควบคุมภายในแผนกต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับบัญชี การวางแผนเรื่องต้นทุน การจัดการสินค้าคงคลัง การเชื่อมโยมงานบัญชีภาษีกับงานบุคคล การกำหนดเส้นทางผลิตภัณฑ์ให้สอดคล้องกับการบันทึกบัญชีและภาษี การสร้างแคมเปญการตลาดให้สัมพันธ์กับบัญชีและภาษี เป็นต้น ซึ่งงานต่างๆ ที่ได้กล่าวมานี้เป็นงานที่มีความสำคัญมากต่อกิจการ เนื่องจากไม่เพียงแต่ต้องจัดการให้เป็นไปตามกฎหมายอย่าง พ.ร.บ. การบัญชี พ.ศ. 2543 ประมวลรัษฎากร และกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้องแล้ว การนำความรู้ที่ได้เรียนมามาปรับใช้นั้นจะยิ่งทำให้กิจการของผมมีมาตรฐานมากขึ้น มีความพร้อมต่อการขยายตัว (Scale up) และที่สำคัญคือ เจ้าของกิจการอย่างผมจะเห็นสภาพการเงินของกิจการอย่างแท้จริงผ่านรายงานทางการเงินที่เกิดจากการนำองค์ความรู้ด้านบัญชีจาก SPU มาประยุกต์ใช้ในกิจการ
นอกจากองค์ความรู้ต่างๆ ที่ได้นำมาประยุกต์ใช้ในธุรกิจซึ่งทำให้บทบาทเจ้าของกิจการของผมสะดวกและง่ายขึ้นกว่าเดิมแล้ว ยังมีอีกหนึ่งรายวิชาที่สำคัญมากสำหรับผมคือ “ACT 351 การวิจัยทางการบัญชี” เนื่องจากเป็นรายวิชาที่ให้ความรู้ในด้านการทำวิจัยและการสร้างผลงานเขียนอย่างเป็นมาตรฐาน ซึ่งมีประโยชน์อย่างมากกับอีกหนึ่งบทบาทของผมคือนักเขียนบทความ โดยหลังจากได้เรียนวิชานี้แล้วก็ทำให้ผมได้ทบทวนงานเขียนของตนเองอย่างระมัดระวังมากขึ้นไม่ว่าจะเป็น การค้นข้อมูล การอ้างอิง การใช้เครื่องมือต่างๆ การสร้างแบบสอบถาม เป็นต้น และมันสามารถต่อยอดได้กับงานวิทยากรของผมอีกด้วยที่ต้องอาศัยการอ้างอิงแหล่งข้อมูลและสถิติต่างๆ เพื่อสร้างเนื้อหานำเสนอ นอกจากนี้ยังเป็นวิชาที่ช่วยกุยทางต่อการสร้างผลงานทางวิชาการเพื่อต่อยอดอนาคตในบทบาททางวิชาการได้อีกด้วย ทั้งนี้ต้องขอขอบพระคุณ ดร.พรรณทิพย์ อย่างกลั่น ที่เป็นทั้งอาจารย์ที่ปรึกษา ผู้ถ่ายทอด/เคี่ยวเข็นอย่างเข็มข้นในรายวิชานี้ และดูแลด้านวิชาการจนทำให้ผมสำเร็จมาได้อย่างราบรื่น
ผมมีความสุขอย่างมากที่ได้ศึกษาต่อด้านบัญชีที่ SPU และมีความภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้เป็นนักบัญชีอย่างเต็มรูปแบบครบคุณสมบัติตามมาตรา 7 (6) แห่ง พ.ร.บ. การบัญชี พ.ศ. 2543 ผ่านการถ่ายทอดองค์ความทุกแขนงโดยคณาจารย์คุณภาพจาก คณะบัญชี มหาวิทยาลัยศรีปทุม จึงขอฝากคำขอบคุณไปถึงคณาจารย์ทุกท่านมา ณ ที่นี้ด้วย
