ริว จิรายุ กิตติวงษ์วิวัฒน์
“เป้าหมายกีฬาเทควันโดของผมถึงจุดสูงสุดแล้ว ผมจึงเลือกเรียนสิ่งที่ตัวเองรัก
เพื่อต่อยอดเป็นอาชีพที่มั่นคงในอนาคต”
ฮัลโหลลล~ วันนี้แอดมินมีนัดกับน้องริว จิรายุ เฟรชชี่ ปี 1 วิทยาลัยการบินและคมนาคม สังเกตจากบุคลิกลักษณะภายนอก ด้วยรอยยิ้มและท่าทีที่อ่อนโยน ไม่มีทางรู้เลยว่า จริงๆ แล้ว น้องริว มีดีกรีเป็นถึงนักกีฬาเทควันโด ตัวสำรองทีมชาติไทยเชียวนะ ไม่ธรรมดาบอกเลย เก่งขนาดนี้มีหรือจะปล่อยไปง่ายๆ มาทำความรู้จักกับน้องคนเก่งของเรากันดีกว่า
มาเริ่มรู้จักน้องริว จิรายุ กันดีกว่า แนะนำตัวเลยจ้า
สวัสดีครับ ผมชื่อ นายจิรายุ กิตติวงษ์วิวัฒน์ จบมัธยมจากโรงเรียนวชิรธรรมสาธิต เลือกเรียนวิทยาลัยการบินและคมนาคม มหาวิทยาลัยศรีปทุม เพราะอยากเดินตามความฝันอยากทำงานในสนามบิน แล้วก็รู้สึกไม่ผิดหวังจริงๆ ครับ (หัวเราะ) การเรียนที่นี่ทำให้ผมยิ่งรู้สึกรักคณะนี้ รักการเป็นครอบครัว รักในการที่จะใช้ชีวิตอยู่กับมัน แม้จะต้องเหนื่อยกับการซ้อมการแข่งเทควันโดไปพร้อม ๆ กับการเรียน แต่เราก็สนุกกับมัน ตอนนี้ผมอยู่ในช่วงที่ต้องทำการซ้อมอย่างหนัก เพื่อเตรียมตัวลงกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย ที่มหาวิทยาลัยรังสิตครับ ก็เลยเหนื่อยหน่อย ทั้งเรียนแล้วก็ซ้อม แต่แค่นี้ไหว สบายมาก (ยิ้ม)
จุดเริ่มต้นความสำเร็จเทควันโดของน้องริว
มาจากคำพูดของคุณพ่อในวันนั้น
น้องริว : ตอนเด็กๆ ผมเคยเล่นเทควันโด แต่โดนคุณพ่อต่อว่า จนเลิกเล่นไปเลยครับ (ยิ้ม) แต่พอโตขึ้นมาหน่อยกลับอยากลองเล่นอีกครั้ง คงอยากแก้ตัวมั้งครับ 555+ ผมใช้เวลาขอคุณพ่อกว่า 1 ปีเต็มถึงได้รับอนุญาตให้เล่นเทควันโดอีกครั้ง พร้อมกับคำท้าจากคุณพ่อว่า เล่นไปก็ไม่ได้อะไร เดี๋ยวก็เลิกเล่นอีก คำพูดจากคุณพ่อเรียกได้ว่าเป็นแรงผลักดันที่ทำให้ผมเกิดแรงฮึด จนประสบความสำเร็จในด้านกีฬาก็ว่าได้เลยล่ะครับ ^^ ผมเล่นจนได้รางวัลเหรียญเงินแชมป์ประเทศไทย คุณพ่อก็ได้เห็นความตั้งใจสนับสนุนผมมากขึ้น ตอนนี้ผมเป็นตัวสำรองทีมชาติไทย ซึ่งอยู่ในจุดเป้าหมายสูงสุดแล้วสำหรับผมครับ (ยิ้ม)
เทควันโดให้ประสบการณ์อะไรกับเราบ้าง…
น้องริว : ที่เห็นได้ชัดคือสอนให้เรามีวินัย อย่างตารางการฝึกซ้อม ไม่ว่าจะเป็น การต้องวิ่งทุกเช้า การซ้อมทั้งช่วงเช้า ช่วงบ่าย ช่วงเย็น ไปจนถึงกลางคืนดึกดื่น พอกลับมาพัก ก็ต้องตื่นวิ่งตอนเช้าอีก วนลูปครับ ดังนั้นจึงต้องเป็นคนมีระเบียบวินัยมาก ส่วนการฝึกกับทีมชาติไทย บอกได้เลยว่าอยู่ในยิมเราซ้อมหนักแล้วเข้ามาในทีมชาติหนักกว่าหลายเท่า เราต้องฝึกตัวเอง บอกตัวเองว่าต้องทนให้ได้ บางวันได้ดื่มน้ำรอบเดียวก็ต้องแบบให้กำลังใจตัวเอง อีกนิดเราก็จะได้พักแล้ว ประมาณนั้นครับ ถึงจะเหนื่อยมากแต่ผมก็มีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับมัน นะครับ
รางวัลการันตีความสามารถด้านเทควันโดของน้องริว
เรียกได้ว่านับไม่ถ้วน ปรบมือรัวๆ ค่า!!!
น้องริว : รางวัลที่ผ่านมาน่ะเหรอครับ ไล่เรียงไม่ถูกเลย (หัวเราะ) ก็มีได้เหรียญเงินแชมป์ประเทศไทย 2 สมัย ได้เหรียญเงินเยาวชนแห่งชาติ เป็นตัวสำรองชุดทีมชาติไทย เป็นตัวแทนชุดชิงแชมป์เอเชียกับชิงแชมป์โลก เป็นแชมป์ทีมชาติมุ่งสู่ฝัน และได้รางวัลกีฬาเทควันโดเยาวชนแห่งชาติ 5 สมัยครับ
การบินกับเทควันโดแตกต่างกันมาก
แต่เราไม่จำเป็นต้องประสบความสำเร็จแค่ด้านเดียว จริงไหมครับ?
น้องริว : ผมคิดว่าเทควันโดเป็นกีฬาที่เล่นไม่ได้นาน พอถึงช่วงเวลานึง เมื่อเราแก่ตัวไป ยังไงก็ต้องเลิกเล่นครับ ^^ แต่การบินเราสามารถทำงานจนกว่าจะพอใจถึงวัยเกษียณได้เลย เราต้องเลือกว่าจะเน้นอนาคตหรือแค่ตอนนี้ แม้ผมจะรักทั้งสองสิ่ง แต่ก็จำเป็นต้องเลือกอนาคตของตัวเองด้วยครับ (หัวเราะ) ซึ่งคนเราไม่จำเป็นต้องประสบความสำเร็จแค่สิ่งเดียวใช่ไหมล่ะครับ? ผมคิดว่าเราสามารถทำควบคู่กันไปได้ แค่ต้องพยายามแบ่งเวลามากกว่าคนอื่นเท่านั้นเอง (ยิ้ม)
อยากให้เปิดใจในสิ่งที่ตัวเองอยากเรียน มากกว่าชื่อเสียงของมหาวิทยาลัย
เพราะจริงๆ แล้วคนที่มีความพยายาม อยู่ที่ไหนก็พัฒนาตัวเองให้เก่งได้
น้องริว : คนส่วนใหญ่มักจะคิดว่าคนที่เรียนมหาวิทยาลัยรัฐบาลเรียนเก่งกว่าเรียนมหาวิทยาลัยเอกชน แต่ผมคิดว่าปัจจุบันค่าใช้จ่ายในการเรียนระหว่างทั้งรัฐและเอกชน เริ่มมีราคาที่ไม่แตกต่างกันมากแล้วครับ บางคณะ/สาขา มหาวิทยาลัยรัฐบาลก็ไม่เปิดสอน เปิดแค่มหาวิทยาลัยเอกชน ซึ่งหนึ่งในนั้นคือคณะที่ผมเรียนอยู่ เลยอยากให้เปิดใจว่าเรียนเก่งก็อยู่มหาวิทยาลัยเอกชนได้เหมือนกันนะครับ (หัวเราะ)
ฝากถึงรุ่นน้องที่สนใจเกี่ยวกับการบิน…
น้องริว : การบินชื่อเหมือนจะเรียนยาก แต่มันไม่ได้ยากอย่างที่คิด เพราะว่าชื่อเต็มคือ การบินและคมนาคม เลยดูเหมือนยากมากสินะครับ ผมเข้าใจ (หัวเราะ) แต่จริงๆ แล้วคณะเรามีบรรยากาศการเรียนแบบอบอุ่นเหมือนครอบครัว พี่ดูแลน้อง เวลาน้องมีปัญหาอะไรปรึกษารุ่นพี่ได้ตลอด เป็นอะไรที่ทั้งได้ความรู้ที่ชอบพร้อมๆ กับมีความสุขกับบรรยากาศเลยล่ะครับ ไม่เชื่อลองมาเป็นรุ่นน้องผมสิครับ รับรองจะดูแลเป็นอย่างดี (ยิ้ม)