สวัสดีค่ะ “แต้ว”นะคะ นางสาวธิวารัตน์ วงค์เงิน เด็ก 61
วิทยาลัยการท่องเที่ยวและการบริการ สาขาการจัดการท่องเที่ยวและไมซ์ ค่ะ
แต้วขออนุญาตแทนตัวเองว่า “เค้า” นะคะเพื่อจะได้เข้าใจง่ายและดูเป็นกันเองในการสื่อสาร
ตอนนี้เค้าอยู่ปี 4 แล้วค่ะ เลยมีเรื่องราวมากมายเลยในรั้วมหาวิทยาลัยนี้ ยังจำช่วงแรกที่ได้ก้าวเข้ามาใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยได้เป็นอย่างดีค่ะ เค้าเป็นเด็กต่างจังหวัดคนนึง ที่ตัดสินใจยื่นทุน
แล้วสมัครเข้ามาเรียนที่นี่แบบไม่ลังเล
เพราะเค้าคิดว่า ที่นี่จะสามารถพัฒนาศักยภาพของเค้า และช่วยให้เค้าค้นหาตัวตนของตัวเองได้ ซึ่งมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ค่ะ ตอนแรกที่เข้ามา เค้ากลัวเรื่องภาษา กลัวเรื่องบุคลิกมากๆ แต่ทางคณะและทางอาจารย์ได้เข้าใจ และเริ่มปูพื้นฐานให้ใหม่นับ 1 ใหม่ไปพร้อมเพื่อนๆ เลยค่ะ ในช่วงปี 1 เค้าได้ลองเรียนในหลายๆ วิชา
ได้ลองเรียนในหลายๆ แบบที่ต่างจากมัธยม จนเจอแบบที่ถนัด
ซึ่งทางคณะเป็นผู้จัดตารางเรียนให้ในปี 1 เลยได้มีโอกาสได้ลองเยอะ เลยทำให้เราได้รู้ค่ะว่าเราถนัดไปทางไหน อย่างเค้า เค้าก็ได้เรียนในหลายๆ วิชาที่ครอบคลุมในคณะ เค้าเลยรู้ตัวเองได้เร็วว่าเค้าถนัดแบบไหน ชอบแบบไหน เลยเรียนและทำทุกงานที่ได้รับมอบหมายได้เป็นอย่างดีเลยแหละค่ะ พอขึ้นปี 2 ปี 3 มา ทุกอย่างก็ราบรื่นดีเลยค่ะ อาจมีช่วงที่ โควิด-19 เข้ามาแรกๆ ทำให้ได้เปลี่ยนระบบไปเรียนออนไลน์ มันจะมีปัญหาในช่วงแรกๆ ที่อาจไม่ชินบ้าง แต่พอทุกอย่างเริ่มลงตัว ก็โอเคเหมือนเดิมเลยค่ะ อาจารย์ก็เข้าใจนักศึกษาขึ้นเยอะ ได้ปรับวิธีการเรียนการสอนกันหนักอยู่ค่ะในช่วงแรก55555
แล้วในส่วนของสาขาท่องเที่ยวเรานั้น นอกจากจะเรียนในห้องเรียนที่มีเนื้อหาที่อัดแน่นมากๆ แล้วนะคะ ในปี 2 3 และ 4 ได้มีการออกเก็บเส้นทางท่องเที่ยวด้วยแหละค่ะ ได้มีการจัดทำทัวร์กันเองภายในสาขา โดยอาจารย์ประจำวิชา จะเป็นคนกำหนดสถานที่หลักที่จำเป็นต้องไปในภาคเรียนให้เรา แล้วที่เหลือก็ให้พวกเราในสาขาบรรเลงกันเองเลยค่ะ ว่าจะไปยังไงดี ตีกรอบงบเท่าไหร่ดี เหมือนกับได้เอาความรู้ตลอดเทอมที่เรียนมาทั้งหมด มาใช้ในการทำทัวร์เลยค่ะ แล้วตอนออกเก็บเส้นทางกับเพื่อนๆ มันสนุกๆ มากๆ เลยแหละค่ะ ได้เจอสถานที่จริงๆ ที่เคยเรียนในห้องเรียน ได้เจอวัฒนธรรมใหม่ๆ ในเส้นทางท่องเที่ยวที่เราผ่าน ได้เจอผู้คน ได้ทำงานร่วมกับเพื่อนๆ จากที่ไม่ค่อยสนิทกันนะคะ พอหลังจากกลับมาจากการเก็บเส้นทาง สนิทกันจนงงเลยแหละค่ะ5555 ได้อยู่กับอาจารย์ ได้เล่นเกมกัน ได้นั่งคุยกันบนรถในหลายๆ เรื่อง เหมือนได้ทำความรู้จักกันแบบจริงๆ เลยแหละค่ะ
ในโมเม้นต์นั้นมันไม่ใช่นั่งคุยกันในฐานะอาจารย์และศิษย์ แต่เป็นโมเม้นต์รุ่นพี่กับรุ่นน้องนั่งคุยกันแนะแนวชีวิตกัน มันเป็นอะไรที่ดีมากๆ เลยแหละค่ะ ทำให้เรารู้สึกสนิทกับอาจารย์ขึ้นเยอะเลยแหละ นี่ก็เป็นเสน่ห์เล็กๆ น้อยๆ ของสาขาการจัดการท่องเที่ยวนะคะ จริงๆให้เค้าเล่า 3 วัน 3 คืน เค้าก็น่าจะเล่าไม่หมด อยากให้ได้ลองมาสัมผัสด้วยตัวเองจริงๆ เลยค่ะ ลองแล้วจะรู้ อยู่แล้วจะรักค่ะ สำหรับสาขาการจัดการท่องเที่ยวและไมซ์ 
อาจารย์ใจดีที่สุดดดด แถมปรึกษาได้ทุกเรื่องเลยละค่ะ
อาจารย์ที่นี่น่ารักมากๆ เทคแคร์และเอาใจใส่นักศึกษามากๆ เลยแหละค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องเรียนหรือแม้กระทั่งเรื่องที่ทำงาน อาจารย์ก็เข้าใจนักศึกษามากๆ ใส่ใจรายละเอียดของนักศึกษาทุกคนอย่างเท่าเทียม และช่วยซับพอร์ตสนับสนุนในหลายๆ ด้าน อาจารย์เข้าถึงง่าย คุยด้วยได้แบบสบายใจเลยแหละค่ะ เป็นที่ปรึกษาได้ในหลายๆ เรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทุน เรื่องอยากเรียนไปทำงานไป รวมไปถึงการช่วยให้รู้จักกับเพื่อนใหม่ๆ อาจารย์เป็นให้ทุกอย่างจริงๆ ค่ะ55555 แล้วถ้าถามว่าในส่วนของบรรยากาศในห้องเรียนระหว่างอาจารย์กับนักศึกษาแล้ว บอกเลยค่ะว่าสนุกมากกกก อาจารย์ยกเรื่องมาเล่า บรรยายทุกเรื่องจนเห็นภาพ ได้เปิดโอกาสให้นักศึกษาได้ลองปฏิบัติงานจริง ลองลงมือทำ และเรียนรู้ในสิ่งที่ผิดพลาด และได้พัฒนาศักยภาพของตัวเพื่อที่จะจบไปแบบมีคุณภาพที่สูงสุดค่ะ
Dek ท่องเที่ยวแต่ชอบเรียนประวัติศาสตร์?
ส่วนตัวแล้วเค้าชอบเรียนวิชาที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ไทย ตอนเรียนอาจารย์ก็จะเล่าเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ให้ฟัง สนุกมากกกกกก เหมือนนั่งฟังนิทานที่มาจากเรื่องจริง พอเราได้เรียนในห้องแล้ว ตอนไปลงพื้นที่จริงได้เห็นของจริงที่อาจารย์เคยเล่าให้ฟังตอนอยู่ในห้องเรียนแล้วมันอินมากๆ เลยแหละค่ะ จากแต่ก่อนที่เห็นสถาปัตยกรรมทางประวัติศาสตร์ก็แค่สวยดี ตอนนี้มองไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะ55555 เหมือนถูกสาปเลยแหละ ยิ่งมองยิ่งอยากรู้ข้อมูล อยากรู้ความเป็นมา อยากเข้าใจประวัติศาสตร์ของสิ่งเหล่านั้น กลายเป็นว่า เป็นคนชอบฟังเรื่องราวกับอ่านหนังสือไปโดยอัตโนมัติเลยค่ะ
ทริคการเรียน
วิธีการเรียนของเค้าน่าจะทั่วไปเลยค่ะ เค้าเน้นจดทุกคำสำคัญ ส่วนตัวเป็นคนชอบฟังอยู่แล้ว ถ้าเค้าชอบเรื่องไหนเป็นพิเศษจะจำที่ได้ฟังมาได้เป็นอย่างดี อีกเรื่องที่สำคัญคือ เพื่อนที่ดีค่ะ เพื่อนเป็นปัจจัยหลักๆ อย่างนึงเลยแหละค่ะ ที่จะช่วยแบกกันเรียน อย่างเค้าถนัดวิชานี้ก็จะช่วยเพื่อนได้วิชานี้ เพื่อนอีกคนถนัดวิชานี้ก็จะช่วยวิชานี้ มันไม่มีคนที่ถนัดไปทุกเรื่องหรอกค่ะ เพราะฉะนั้นสำหรับเค้าการได้พึ่งพาอาศัยกัน การมีเพื่อนที่ดี มันเป็นวิธีการเรียนที่ดีที่สุดสำหรับเค้าค่ะ
มาดูของสำคัญมากๆ ที่ช่วยในการเรียนกันค่ะ
อุปกรณ์หลักๆ ที่ใช้เรียนเลยคือไอแพดค่ะ สำคัญมากกกกก ก.ล้านตัวเลยค่ะ เค้าใช้จดพร้อมอัดเสียงไปด้วย บางทีอาจารย์เขียนบนกระดานก็จะใช้ถ่ายวิดีโอไว้ดูย้อนหลังเพราะบางทีเรายจดในสมุดไม่ทันเราจะได้กลับมาดูได้อีกเรื่อยๆ คือถ้าถามว่าสมุดได้ใช้ไหม ก็ยังใช้ค่ะ ใช้เขียนงานส่งในคาบ ใช้จดแลคเชอร์ที่ต้องมีการส่งตรวจ แต่อุปกรณ์หลักๆ ของเค้าเลยคือไอแพดค่ะ
Connection จากรุ่นพี่
เอาจริงๆ เค้าแทบไม่ค่อยได้รู้จักรู้พี่ในคณะมากมายเลย เพราะด้วยความว่าใช้ชีวิตค่อนข้างไปทางกับอยู่แค่ในกลุ่มเพื่อนในรุ่นเป็นหลัก แต่พอเค้าได้เข้ามาทำงานในสโมสรนักศึกษา ก็ได้เริ่มรู้จักกับรุ่นพี่ต่างคณะเยอะเลย พี่ๆ น่ารักมากกกก เป็นกันเองสุดๆ สอนงาน และแนะนำในหลายๆ เรื่องที่เค้ายังไม่รู้ ได้รู้ว่าคณะอื่นสังคมเป็นยังไง ได้มีคอนแทคและรู้กับคนในสายงานต่างๆ อีกเยอะเลย ทั้งหมดนี้ ก็ได้จากรุ่นพี่ที่ได้ช่วยแนะนำให้ทั้งนั้นเลยค่ะ
Friend with “แต้ว”
สังคมเพื่อนถือว่าดีเลยแหละค่ะ อันนี้มันก็จะอยู่ที่เราจะเลือกคบด้วยแหละเนาะบอกไม่ได้ว่าแต่ละรุ่นจะเป็นยังไง แต่สำหรับเค้าเพื่อนกับการเรียนในมหาวิทยาลัยสำคัญมากๆ เลยแหละค่ะ ช่วยกันติว ช่วยกันแบก แบกกันตั้งแต่ปี 1 จนตอนนี้จะจบแล้ว ก็ยังแบกกันยันยื่นเรื่องจบ แบกจนวินาทีสุดท้ายจริงๆ ค่ะ55555 ช่วยกันเตือน ช่วยกันติว อันนี้สำคัญมากเลยแหละค่ะ
วิวในมอที่ชอบมากกกกก (^-^)
บรรยากาศดีมากกกกก ยิ่งช่วงเย็นๆ หลังเลิกเรียน เค้าชอบไปนั่งเล่นที่ซุ้มลานหูกวางหน้าโรงเย็น (โรงอาหาร) บางวันก็จะมีคณะเชียร์ของมอมาซ้อม บ้างก็มีคนมานั่งดีดกีต้าร้องเพลงกัน บ้างก็เอาบอทเกมมาเล่น บางวันก็จะมีคนมาเล่นสเกทบอร์ด แถมอากาศดีมากๆ เลยแหละค่ะ เหมาะแก่การนั่งพักผ่อนหลังจากที่เรียนมาทั้งวัน ได้นั่งคุยกับเพื่อน นั่งเล่นกัน ใครว่ามออยู่กลางเมืองอากาศต้องแย่มากๆ แต่ที่นี่ไม่เลยค่ะ ต้นไม้เยอะกว่าตึกอีกค่ะ555555 ช่วงเย็นนี่เย็นสบายสุดๆ เลยแหละ ลมพัดผ่านหัวปลิวกลับหอทุกวันค่ะ55555
เดินทางสะดวกในทุกเส้นทาง
การเดินทางแสนจะสะดวก ทุกการขนส่งเข้าถึงหมด ไม่ว่าจะ BTS (สถานีบางบัว) สุดเร็ว พี่วินสุดแซ่บ รถเมล์สุดเสียว พร้อมให้บริการพวกเราทุกวันไม่มีสายค่ะ สะดวกสบายสุดๆ ส่งตรงถึงหน้ามอจริงๆ ค่ะ55555
ชุดยูนิฟอร์มสาขาสุดภูมิใจ (^0^)
ชุดยูนิฟอร์มของคณะก็จะเกร๋ๆ นิสนึง เดินมามองออกตั้งแต่ร้อยเมตรแรกเลยค่ะว่านี่เป็นเด็ก วทบ. แน่ๆ สวย เป๊ะ เนียบสุดค่ะ
สไตล์การแต่งตัวแบบชิลล์แต่เนี้ยบ
เอาจริงๆ เรื่องการแต่งตัวที่มอเปิดกว้างมากนะ คือแบบวิชาไหนอาจารย์อนุญาตแต่งชิลล์ๆ ได้นี่คือแบบ แต่งอะไรก็ได้อะ จะแฟชั่นแค่ไหน แต่งมาสู้กันได้เลยค่ะนักศึกษา เต็มที่555555 แต่ด้วยความที่เค้าเรียนคณะที่ค่อนข้างให้ความสำคัญกับบุคลิก การแต่งตัว ในบางรายวิชาที่ต้องเรียนร้อย ก็ต้องเรียบร้อยตามกฎระเบียบของทางคณะหรือของสาขา แต่ถ้าวันไหนชิลล์ได้นะ คุณคะดิฉันชิลล์แบบเรียนเสร็จไปเดินจัตุจักรต่อได้อะค่ะ แต่มันก็ต้องเป็นความชิลล์ที่ดูสุภาพแหละเนาะเราให้เกียรติสถานที่กันเสมอ และไม่ว่าจะเป็น LGBTQ+ หรือเพศไหนๆ ก็สามารถแต่งตัวได้ตามสะดวกใจของตัวเองได้เลยค่ะ ทางมหาวิทยาลัยสนับสนุนทุกความเท่าเทียมในเพศภาพและเปิดกว้างมากๆ ในเรื่องการแต่งตัวเลยแหละค่ะ
เอาหล่ะ น่าจะอ่านกันตาแฉะละแหละ5555555
เอางี๊ ถ้าน้องๆ มีเรื่องสงสัยหรืออยากสอบถามเค้าเพิ่มเติม สามารถติดตามเค้าได้ที่
IG : taew.thiwarat สามารถ DM มาได้เลย พร้อมตอบทุกคำถาม
และถ้าใครอยากเห็นบรรยากาศในสาขาท่องเที่ยวเราว่าเรียนเป็นไง สามารถไปติดตามดูได้ที่
TikTok ของสาขา : @tourismmice_spu
เค้าเก็บบรรยากาศเล็กๆ น้อยๆ ลงไว้ให้เผื่อใครสนใจ
อย่างที่บอกไปตอนแรกแหละว่าเขียนเล่ารีวิวชีวิตในมหาวิทยาลัย 3 วัน 3 คืน เค้าก็เล่าไม่หมด ต้องลองมาสัมผัสด้วยตัวเอง
“ลองแล้วจะรู้ อยู่แล้วจะรักจริงๆ ค่ะ”
