GACHA THAILAND
พี่ทู – ทศพร
โปรเจคที่เริ่มจากความชอบ
กลายเป็นของที่ระลึกสุดคิ้วท์
ประจำจังหวัดทั่วประเทศไทย
พี่แอดมิน : ใครมีความฝันขอให้ยกมือขึ้น! ใครมีไอเดียเจ๋งๆ อยู่ในหัวขอให้ยกมือขึ้น! วันนี้สาย DIY ชอบสร้างสรรค์ไอเดียเตรียมเฮเลยจ้า! เพราะพี่แอดมินจะพาน้องๆ ไปเจอพี่ทู – ทศพร ศิษย์เก่าหนุ่มแดนใต้ที่แวะมาเยี่ยมมหาลัยศรีปทุมของเรา เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของโปรเจคสุดคิ้วท์ “กาชาปองประจำจังหวัด” ของดีที่มีให้กดแค่จังหวัดนั้นๆ ซึ่งทุกอย่างเริ่มจากโปรเจคที่ทำด้วยความชอบส่วนตัวของพี่ทูเราล้วนๆ จนตอนนี้กลายเป็นโปรเจคใหญ่ที่ขยายตัวไปในหลายๆ จังหวัดแล้ว หากใครอยากรู้ว่าจุดเริ่มต้นนั้นคืออะไร ทำยังไงให้เป็นรูปเป็นร่างได้ขนาดนี้ เราลองมาฟังเรื่องดีๆ ของพี่ทูได้เลยค่ะ
พี่ทู : สวัสดีครับน้องๆ ทุกคน พี่ชื่อทู – ทศพร สังข์ประคอง ศิษย์เก่าคณะดิจิทัลมีเดีย สาขาการออกแบบอินเทอร์แอคทีฟและเกม ปัจจุบันทำงานเป็น developer ที่บริษัทแห่งหนึ่งครับ ปกติเวลาว่างผมเป็นคนชอบคิดไอเดียใหม่ๆ อยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว ชอบศึกษาทดลองทำโน่นนี่เพื่อสร้างสรรค์ผลงานใหม่ๆ ในแบบที่เราชอบ เล่าก่อนว่าสมัยนั้นผมเรียนจบ ปวช. คอมพิวเตอร์ธุรกิจ และจบ ปวส. ด้านพัฒนาเว็บเพจ เลยอยากจะต่อยอดจากสิ่งที่เรียนมาให้ดียิ่งขึ้นจึงตัดสินใจเรียนต่อที่มหาลัยศรีปทุมครับ ตอนนั้นผมชอบทำงานเกี่ยวกับสื่อ ซึ่งสาขานี้มีการทำสื่อในรูปแบบที่หลากหลายมากกก มีทั้งนำเทคโนโลยีต่างๆ มาประยุกต์กับงานออกแบบของเรา ซึ่งมันทำให้งานดูน่าสนใจ ดูสนุกและน่าตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น แล้วพอผมมาทำงานจริงๆ ก็อยู่ฝ่าย R&D เลยได้หาเทคโนโลยีใหม่ๆ มาพัฒนาเพื่อประยุกต์เข้ากับงานต่างๆ ของตนเองครับ
เรียนมหาลัยเราจะเจอช่วงที่รู้สึกกดดัน
แต่ทุกอย่างจะผ่านไปได้
ด้วยความขยันและรับผิดชอบต่องาน
พี่ทู : ผมชอบ ม.ศรีปทุม นะ ผมว่าสังคมในมหาลัยโอเคเลย อาจารย์แต่ละคนก็เข้าถึงได้ง่าย อยู่กันเป็นครอบครัวมากกว่ามหาลัย มันเลยทำให้เรามีความสุขกับการเรียน อันที่จริงช่วงที่ผมเรียนอยู่มหาลัย ก็มีปัญหาบ้างแหละครับ เพราะแต่ละชั้นปีก็จะมีความยากง่ายต่างกันไป เช่นช่วงที่เรียนปี 1 เป็นช่วงที่ผมต้องปรับตัวหลายๆ อย่าง ทั้งด้านสังคม การเรียน การที่เจอสิ่งที่เราไม่เคยรู้ เจอเพื่อนที่เก่งมากๆ ซึ่งทำให้เราแอบกดดันตัวเองได้เหมือนกัน เพราะตอนนั้นเรายังไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ ต่อมาช่วงปี 3 ก็เหนื่อยไม่แพ้กัน เพราะต้องคิดโปรเจคจบแล้ว และเริ่มคิดต่อว่าเราจะไปทำงานสายไหน จบแล้วจะทำงานอะไรบ้าง ซึ่งตอนนั้นก็เป็นช่วงที่ผมกดดันมาก เพราะต้องทำหลายสิ่งหลายอย่างไปพร้อมกัน แต่สุดท้ายเราก็ใช้ความขยันและความรับผิดชอบต่องาน ทำให้ทุกอย่างผ่านมาได้ด้วยดี
ลองผิดลองถูกดูเองบ้าง
เราอาจได้เจอกับสิ่งที่ชอบและทำได้ดีด้วย
พี่ทู : อย่างที่เล่าไปตอนต้นว่าผมมีงานประจำเป็น developer ดูแลฝ่าย R&D ของบริษัท และก็มีผลงานต่างๆ ที่ทำเป็นงานอดิเรกเช่น ตัวกาชาปอง ซึ่งเป็นตู้ขายของเล่นอัตโนมัติ โดยการหยอดเหรียญลงไปเพื่อซื้อของแล้วบิดออกมา เราจะได้ของที่สุ่มอยู่ด้านในไปสะสม ซึ่งสิ่งที่ผมทำคือ ดินจิ๋วปั้นของที่ระลึกของแต่ละจังหวัด ซึ่งผมนำวัตถุดิบในประเทศไทยของเรามาทำล้วนๆ เริ่มตั้งแต่ดินไทยกันเลยทีเดียว อีกงานที่ได้มีโอกาสทำในช่วงนี้ก็คืองานด้านสื่อต่างๆ และยังเป็นอาจารย์พิเศษสอนที่คณะดิจิทัลมีเดีย ของมหาวิทยาลัยศรีปทุมเรานี่แหละครับ สิ่งที่ผมแนะนำสำหรับการเรียนคณะนี้คืออยากจะให้น้องๆ ศึกษาหาความรู้ตลอดเวลา เพราะโลกมันหมุนเร็วมาก ถ้าเราเรียนรู้เองบ้างเราจะได้มีความรู้ใหม่ๆ มาประยุกต์ใช้กับงานของตัวเอง อย่ารอแค่สิ่งที่อาจารย์สอน บางสิ่งเราต้องเริ่มศึกษาด้วยตัวเองด้วยครับ เพราะไม่มีใครสามารถสอนเราได้ตลอดเวลา อะไรที่เราสนใจเราชอบก็ลงมือทำเลย ลองผิดลองถูกเองบ้าง เพราะถ้าผิดเราก็จะได้บทเรียนเพิ่มขึ้น และนำบทเรียนนั้นไปปรับปรุงแก้ไขจนมันสำเร็จ ซึ่งสิ่งนี้อาจทำให้เราเจออะไรที่เราชอบและทำได้ดีด้วยนะ
กาชาปอง
สิ่งเล็กๆ ที่เริ่มจากความชอบ
พี่ทู : โปรเจคกาชาปองนั้นเกิดจากความชอบส่วนตัวครับผม คือผมเป็นคนชอบเดินทาง ชอบท่องเที่ยว และชอบสะสมของที่ระลึกของที่นั้นๆ พอตอนเราไปญี่ปุ่นก็เจอตู้กาชาปองที่ไขแล้วสุ่มได้ของสะสมต่างๆ เลยคิดในใจว่าทำไมบ้านเราไม่มีบ้างนะ จนเรากลับมาไทยก็ไปเดินเที่ยวที่ต่างๆ เจอชาวบ้านกำลังปั้นดินจิ๋วแล้วทำเป็นของที่ระลึกในแบบต่างๆ วางขายอยู่ เลยคิดว่า เออ! มันน่าจะเอามาประยุกต์ทำเป็นกาชาปอง เลยเริ่มคิดจากจังหวัดบ้านเกิดของตัวเองก่อนเลยเป็นจังหวัดสุราษฎร์ธานี ซึ่งที่นี่ไม่ค่อยมีของระลึกหลายตัว สักเท่าไหร่ แต่ด้วยความที่เรามีหัวใจนักพัฒนา เลยคิดไอเดียสร้างแอปพลิเคชัน AR ซึ่งสามารถมองรูปในมุมมองที่มีมิติมาใช้เพื่อเพิ่มความสนุกให้กับงานของเรา และมีการใส่ไกด์นำเที่ยวสถานที่ต่างๆ ในรูปแบบคล้ายเกม Pokemon Go เพื่อใช้ทำมิชชั่นสะสมสถานที่ๆ เราไปเที่ยวมาแล้ว เหมือนเป็นการพิชิตจังหวัดต่างๆ ทั่วประเทศไทยอะไรแบบนั้น แล้วมาสะสมไว้ในแอปพลิเคชันแทน
สิ่งที่ยากในการทำโปรเจคนี้จริงๆ คือการเริ่มต้นครับ ซึ่งผมคิดว่ามันน่าจะยากที่สุดในทุกๆ งานนั่นแหละครับ คือเราต้องคิดว่าจะทำยังไง เริ่มทำอะไรที่ไหน มีการหาข้อมูลต่างๆ เพื่อเก็บมาใช้ในการออกแบบงานด้วย ให้รายละเอียดต่างๆ สื่อถึงตัวจังหวัดนั้นๆ ให้ได้มากที่สุด ที่สำคัญคือเราจะทำยังไงให้คนทั่วไปเขาเข้าถึงงานเราได้ อินกับงานเราได้ เพราะมันยังเป็นสิ่งใหม่ของบ้านเรามาก คือตอนนั้นก็คิดว่าจะทำสื่อยังไงให้มันน่าตื่นเต้น ให้ผู้คนอยากมีส่วนร่วมอยากมาเล่นงานเรา แต่ความสำเร็จของผมซึ่งออกมาในรูปแบบที่ได้รับกระแสตอบรับดีเกินคาด มันเลยทำให้เราอยากพัฒนาผลงานให้ดียิ่งขึ้น มีคนหลายคนขอบคุณเรานะ ที่ได้สร้างผลงานชิ้นนี้ออกมา ตอนเราติดตั้งงานในสถานที่ต่างๆ เราก็โพสลง facebook ไปว่าติดตั้งงานแล้ว ก็มีหลายๆ คนมาแสดงความยินดีต้อนรับสู่บ้านเกิดมาเป็นกำลังใจให้เราด้วย ทำให้เรารู้สึกว่ามันคุ้มค่ามากที่เราทำผลงานชิ้นนี้ออกมา และเราก็มีความสุขกับมันมากด้วยครับ
ผมยังคิดไอเดียใหม่ๆ
มาต่อยอดผลงานให้ดีขึ้นเรื่อยๆ
พี่ทู : สิ่งที่อยากต่อยอดมีเยอะแยะมากเลยครับ ในส่วนของที่ระลึกหรือตัวกาชาปองของเราเป็นงานแฮดเมด ซึ่งทำด้วยมือล้วนๆ ตอนนี้เราตั้งใจว่าจะลงไปสอนชาวบ้านให้ปั้นงานขึ้นมา เพื่อจะสร้างรายได้ให้กับชุมชนของจังหวัดนั้นๆ และพัฒนาออกแบบงานให้ดียิ่งขึ้น ตอนนี้มีแผนที่จะต่อยอดไปจังหวัดต่างๆ ส่วนเร็วๆ นี้ผมจะมีงานชุดใหม่ออกมาอีกครับ ตั้งเป้าไว้ว่าเราจะผลิตผลงานให้มีทุกจังหวัดในประเทศไทยแน่นอน ส่วนทางด้านแอปพลิเคชันก็จะพัฒนาให้มันสมบูรณ์ยิ่งขึ้นครับ ทำให้ตัวแอพสามารถเป็นไกด์สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ได้ในรูปแบบเกมที่ผู้เล่นจะต้องไปยังสถานที่นั้นจริงๆ และจะนำเทคโนโลยีใหม่ๆ มาอัพเดทโปรเจคของเราตลอดเวลา เพื่อเพิ่มความตื่นเต้นให้ผู้ใช้งานครับ ส่วนตัวตู้หยอดกาชาปองก็จะพัฒนาให้มันใช้งานง่ายยิ่งขึ้น ซึ่งตอนนี้ผมก็ลองสั่งตู้มาหลายๆ แบบเพื่อทดลองดูว่ามันจะพัฒนาไปทิศทางไหนเพื่อให้คนไทยใช้งานได้ง่ายที่สุดครับ
หมดไฟได้
แต่อย่าหยุดลงมือทำ
พี่ทู : มีบ่อยครับ…ที่เราหมดไฟกับสิ่งหนึ่งซึ่งเราจดจ่อและทำกับมันมาพักหนึ่ง ซึ่งผมคิดว่าน่าจะเป็นกันทุกคน สำหรับผมก็จะแก้เบื่อด้วยการออกไปเดินทางท่องเที่ยวเพื่อหาแรงบันดาลใจ หรือบางครั้งก็หาบางอย่างที่อยากทำมาทดแทนในสิ่งที่เรากำลังหมดไฟอยู่ แต่แค่ยังไงเราก็อย่าหยุดลงมือทำมันเด็ดขาดครับ เพราะถ้าเราหยุดลงมือทำก็อาจทำให้ไฟเราจากที่มอดๆ อยู่ดับลงได้เลยนะ คือถ้าเราหมดไฟกับสิ่งไหนที่ทำเราอาจจะคิดสิ่งอื่นขึ้นมาทดแทนครับ มีเพียงเท่านี้เลย
โปรเจคนี้ตอบโจทย์เราหลายๆอย่าง
เพราะได้ทำหน้าที่ช่วยเหลือสังคมด้วย
พี่ทู : ผมอยากทำอะไรที่มันสามารถช่วยเหลือสังคมเราได้ครับ หรือช่วยคนได้ในแบบของผม ซึ่งตัวโปรเจคกาชาปองก็เป็นหนึ่งในสิ่งที่เราคิดขึ้นมาเพื่อสร้างรายได้ให้กับชุมชนด้วย ได้กระตุ้นเศรษฐกิจการท่องเที่ยว เลยตอบโจทย์อะไรหลายๆ อย่างของผม ซึ่งผมอยากทำให้มันดียิ่งขึ้นไปอีกนะ คือผมค่อนข้างมีความสุขกับการทำงานรูปแบบนี้เลยครับ ถ้าน้องๆ คนไหน อ่านบทสัมภาษณ์ผมแล้วสนใจในตัวผลงาน หรืออยากมาให้กำลังใจกัน ก็สามารถติดตามพี่ได้ที่
ทางเพจ facebook : https://www.facebook.com/GachaThailand
และ IG
https://www.instagram.com/gacha_thailand/
นะครับ ขอบคุณมากเลยครับ
พี่แอดมิน : ต้องบอกเลยว่าเรื่องราวของพี่ทูเป็นอะไรที่เรียกว่าไปได้ไกลเกินสิ่งที่พี่ทูเคยคิดไว้มากๆ พี่ทูแอบกระซิบพี่แอดมินว่าดีใจที่ทุกคนชอบผลงานผมนะครับ! น้องๆ หลายๆ คนอ่านจบแล้วคงเห็นสิ่งๆ หนึ่งในตัวพี่ทูแบบพี่แอดมินแน่ๆ นั่นก็คือการไม่หยุดคิดไอเดียใหม่ๆ ใช้เทคโนโลยีผสานความชอบลงไปด้วย ที่สำคัญคือลงมือทำและคิดใหญ่เล่นใหญ่ไว้ก่อน เพื่อวันหนึ่งไอเดียของเราจะได้ถูกพัฒนาได้ไกลมากขึ้น งานนี้ใครกำลังมีไอเดียเจ๋งๆ อยู่ ก็เริ่มลงมือทำได้เลยนะ! เชื่อว่าวันหนึ่งความสำเร็จจะไม่ทำร้ายความพยายามของเราทุกคนแน่นอน วันนี้พี่แอดมินก็ขอลาไปก่อน และขอให้น้องๆ ทุกคนที่มีฝันสู้ๆ เข้าไว้ พี่แอดมินเป็นกำลังใจให้ทุกคนเลยจ้า
